Ανδοκίδης, Κατά Αλκιβιάδου. Η υπόθεση του λόγου
Ο Ανδοκίδης κατάγονταν από ιερατικό γένος. Είχε αριστοκρατικές πεποιθήσεις και συνδέθηκε με τον Αλκιβιάδη. Το 415 π.Χ. θεωρήθηκε ότι είχε ανάμειξη στο σκάνδαλο των Ερμοκοπιδών. Γι’ αυτό φυλακίστηκε ο ίδιος, ο πατέρας του και μερικοί συγγενείς του.
Κατέδωσε όμως τους ενόχους για να αποφυλακισθεί αυτός και οι συγγενείς του, αλλά η πράξη του αυτή μείωσε πολύ τη φήμη του στην Αθήνα και τελικά με ειδικό ψήφισμα καταδικάστηκε σε εξορία. Το 403 π.Χ., που δόθηκε γενική αμνηστία, γύρισε στην Αθήνα.
Στον λόγο του «Κατά Αλκιβιάδου» κατηγορεί τον Αλκιβιάδη, τον γιο του Κλεινία, για πολλά δεινά που προκάλεσε στην πόλη και στους συμμάχους της και για πολλά σφάλματα στην ιδιωτική του ζωή. Γι’ αυτό είναι δίκαιο και συμφέρον για την πόλη να τον εξοστρακίσουν.
